ΕΤΗΣΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗΣ2018 © Pablo Tosco/Angular
2 ΕΤΗΣΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 2018 2018 Η ΧΡΟΝΙA ΠΟΥ ΠEΡΑΣΕ Δ εκάδες εκατομμύρια άνθρωποι μετακινούνται σε όλο τον κόσμο και εκατομμύρια άλλοι είναι εγκλωβισμένοι σε συγκρούσεις οι οποίες εμποδίζουν την πρόσβασή τους σε κρίσιμη βοήθεια. H κλίμακα της βίας και του πόνου που υπέστησαν άμαχοι άνθρωποι το 2018 παρέμεινε τραγική. Το 2018 οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα παρείχαν ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια σε ανθρώπους που αντιμετώπιζαν ακραίες δυσκολίες σε περισσότερες από 70 χώρες. Από τη θεραπεία τραυματιών πολέμου, όλο και πιο κοντά στις γραμμές του μετώπου, μέχρι την αντιμετώπιση επιδημιών χολέρας, η επείγουσα παρέμβαση παρέμεινε βασικό κομμάτι του έργου μας. Στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό ήταν σε εξέλιξη η επιδημία Έμπολα, η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί ποτέ στη χώρα. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα συμμετείχαμε στην παρέμβαση. Παρόλο που ήταν άμεση, με επαρκείς πόρους και με τις ομάδες να έχουν πρόσβαση σε ένα πολλά υποσχόμενο νέο εμβόλιο και νέα φάρμακα, η παρέμβαση απέτυχε να προσαρμοστεί στις προτεραιότητες των ανθρώπων και να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινότητας. Η έλλειψη εμπιστοσύνης στις υπηρεσίες υγείας είχε ως αποτέλεσμα να καθυστερούν οι άνθρωποι να αναζητήσουν θεραπεία. Η επιδημία στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 360 ανθρώπους. Ο τέταρτος χρόνος πολέμου στην Υεμένη έχει διαλύσει τη χώρα και το σύστημα υγείας της. Οι επιπτώσεις για τους αμάχους είναι δραματικές. Συχνά πρέπει να περάσουν τις διαρκώς μεταβαλλόμενες γραμμές του μετώπου για να λάβουν φροντίδα για τα τραύματα πολέμου ή τις γενικές ιατρικές ανάγκες τους. Η Υεμένη ήταν η χώρα όπου οι ομάδες μας περιέθαλψαν τον μεγαλύτερο αριθμό τραυματιών πολέμου, πάνω από 16.000 ανθρώπους το 2018. Στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από την ακραία βία στην πατρίδα τους, άνθρωποι από το Βόρειο Τρίγωνο της Κεντρικής Αμερικής –Γουατεμάλα, Ονδούρα και Ελ Σαλβαδόρ– υφίστανται σοκαριστικές βαρβαρότητες στην πορεία τους προς τον βορρά διαμέσου του Μεξικού με προορισμό τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ομάδες μας φροντίζουν τα ψυχολογικά, καθώς και τα σωματικά, τραύματα των ανθρώπων που πέφτουν θύματα απαγωγής, βιασμού, βασανιστηρίων και εκμετάλλευσης.
© Igor Barbero/MSF ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ 3 Οικογένειες που έχουν εκτοπιστεί εξαιτίας της βίας, περιμένουν στην ουρά για είδη πρώτης ανάγκης. Ταυτόχρονα, στη Μεσόγειο, όσοι επιχειρούν να κάνουν το επικίνδυνο θαλάσσιο ταξίδι από τη Λιβύη συχνά αναχαιτίζονται από τη λιβυκή ακτοφυλακή, η οποία χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και εφαρμόζει την ευρωπαϊκή πολιτική απώθησης και αποτροπής. Οι άνθρωποι που περισυλλέγονται από την ακτοφυλακή επιστρέφονται στις άθλιες συνθήκες των κέντρων κράτησης, όπου η πρόσβασή μας είναι σημαντικά περιορισμένη. Το 2018, αρκετές χώρες ενίσχυσαν τα σύνορά τους σε μια προσπάθεια να κρατήσουν μακριά τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Οι κυβερνήσεις επιχείρησαν να συγκαλύψουν το ανθρώπινο κόστος των επιβλαβών πολιτικών τους δαιμονοποιώντας, απειλώντας και τελικά εμποδίζοντας ορισμένες από τις προσπάθειές μας να καταγράψουμε τι συμβαίνει και να προσφέρουμε βοήθεια. Ωστόσο το 2018 ήταν μια χρονιά με ιατρικά επιτεύγματα προς τη βελτίωση της φροντίδας των ασθενών μας. Τον Νοέμβριο, η πρωτοβουλία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα «Φάρμακα για τις Ξεχασμένες Ασθένειες» (DNDi) έλαβε έγκριση για τη φεξινιδαζόλη, ένα φάρμακο κατά της ασθένειας του Ύπνου που είναι ασφαλέστερο, χορηγείται πιο εύκολα και είναι πιο αποτελεσματικό από τις προηγούμενες θεραπείες. Ταυτόχρονα, τα τελευταία δύο χρόνια, έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες για να αυξηθεί η πρόσβαση σε ασφαλείς αμβλώσεις στα προγράμματα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Το 2018, περίπου 70 προγράμματα σε 25 χώρες ανέφεραν ότι παρείχαν ασφαλή διακοπή της κύησης σε πάνω από 11.000 γυναίκες και κορίτσια που τη ζήτησαν. Το 2018 στην Ελλάδα έφτασαν πέρισσότεροι από 50.000 άνθρωποι άπο τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ αλλά και από άλλες χώρες. Στα προγράμματά μας στη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο, την Αθήνα και τον Έβρο δεχθήκαμε 26.500 επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία μας, πραγματοποιήσαμε 7.440 συνεδρίες ψυχικής υγείας και 4.480 εμβολιασμούς. Επίπρόσθετα, κατά τη διάρκεια του έτους περιθάλψαμε 320 θύματα βασανιστηρίων και 280 θύματα σεξουαλικής βίας. Η μακροχρόνια παραμονή των ανθρώπων σε αβέβαιες συνθήκες, ο εγκλωβισμός τους στα νησιά, έχει καταστροφικές συνέπειες στην ψυχική τους υγεία όπως αποδεικνύεται και από εκθέσεις μας που δημοσιεύτηκαν το 2018. Το 2018, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα αντιμετωπίσαμε έναν καταιγισμό κυνικών επιθέσεων και τοξικής ρητορικής που είχαν στόχο την ποινικοποίηση της μετανάστευσης και της αλληλεγγύης προς τους μετανάστες, υπονομεύοντας την ανθρωπιστική δράση, το διεθνές δίκαιο και τις ίδιες τις αρχές του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης. Η χειρότερη από αυτές τις επιθέσεις έβαλε τέλος στις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης του σκάφους Aquarius στη Μεσόγειο, καταδικάζοντας έτσι ακόμη περισσότερους ανθρώπους σε πνιγμό στην πλέον θανάσιμη μεταναστευτική οδό του κόσμου. Ανεξάρτητα από τους λόγους που είχαν για να εγκαταλείψουν τη χώρα προέλευσής τους –για να ξεφύγουν από τη βία, τη φτώχεια, την έλλειψη ασφάλειας ή τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής– οι άνθρωποι που μετακινούνται έχουν δικαίωμα στην προστασία και την πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα. Η κοινωνική αποστολή μας υπαγορεύει στις ομάδες μας να εργάζονται σε δύσκολες και πιεστικές καταστάσεις, συχνά σε φρικτές συνθήκες, για να παρέχουν κρίσιμη ιατρική βοήθεια σε ανθρώπους που διαφορετικά θα ήταν αβοήθητοι. Είμαστε αφάνταστα ευγνώμονες στους δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους μας οι οποίοι καθημερινά βοηθούν άλλους ανθρώπους. Το έργο αυτό θα ήταν αδύνατο χωρίς την υποστήριξη των περισσότερων από 6 εκατομμύρια δωρητών μας. Σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας για τη σταθερή πίστη σας στο έργο μας. Μαριάνθη Παπαγιάννη Πρόεδρος ΔΣ
4 ΕΤΗΣΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 2018 ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ 11.218.700 Επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία 17.100 Ασθενείς που λαμβάνουν αντιρετροϊκή θεραπεία δεύτερης γραμμής (αποτυχία θεραπείας πρώτης γραμμής) 758.200 Εισαγωγές ασθενών 309.500 Γυναίκες που γέννησαν, συμπεριλαμβανομένων των καισαρικών τομών 2.396.200 Επιβεβαιωμένα κρούσματα ελονοσίας που διαγνώσαμε και θεραπεύσαμε 104.700 Σημαντικές χειρουργικές επεμβάσεις 63.700 Ασθενείς που περιθάλψαμε με χολέρα 74.200 Παιδιά με οξύ υποσιτισμό που νοσηλεύθηκαν στα Θεραπευτικά Επισιτιστικά Κέντρα και στις κινητές μονάδες 404.700 Ατομικές συνεδρίες ψυχικής υγείας 2.800 Άνθρωποι που έγιναν δεκτοί σε κέντρα αντιμετώπισης του Έμπολα 450 από τους οποίους ήταν επιβεβαιωμένα κρούσματα 2.840 Ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία για ανθεκτική στα φάρμακα φυματίωση 33.900 Άνθρωποι που εμβολιάσαμε κατά της μηνιγγίτιδας 14.400 Ασθενείς που έλαβαν θεραπεία για την Ηπατίτιδα C 24.900 Θύματα σεξουαλικής βίας που δέχθηκαν ιατρική περίθαλψη 1.479.800 Άνθρωποι που εμβολιάσαμε κατά της ιλαράς 159.100 Ασθενείς με HIV που λαμβάνουν αντιρετροϊκή θεραπεία πρώτης γραμμής 3.184 Πρόσφυγες και μετανάστες που διασώθηκαν στη θάλασσα 16.500 Ασθενείς με φυματίωση στη θεραπεία πρώτης γραμμής
ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ 5 ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ Τα μεγαλύτερα προγράμματα σύμφωνα με τον αριθμό των εργαζομένων ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ 1. Νότιο Σουδάν 2. Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 3. Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 4. Αφγανιστάν 5. Μπανγκλαντές 6. Νιγηρία 3.682 2.848 2.829 2.514 2.380 2.365 7. Νίγηρας 2.157 8. Υεμένη 2.058 9. Αιθιοπία 1.760 10. Αϊτή 1.746 Ευρώπη 24 προγράμματα 5% Ασία* 67 προγράμματα 15% Αμερική 24 προγράμματα 5% Ειρηνικός Ωκεανός 3 προγράμματα 1% ΣΎΝΟΛΟ 446 Αφρική ΑΣΘΕΝΕΙΣ Τα μεγαλύτερα προγράμματα στις χώρες σύμφωνα με τον αριθμό των επισκέψεων στα εξωτερικά ιατρεία 1. Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 2. Νότιο Σουδάν 3. Μπανγκλαντές 4. Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 5. Νίγηρας 1.826.300 1.157.900 954.300 852.600 589.100 6. Συρία 569.300 7. Υεμένη 535.600 8. Αιθιοπία 500.800 9. Σουδάν 10. Αφγανιστάν Μέση Ανατολή 78 προγράμματα 18% 250 προγράμματα 56% * Η Ασία περιλαμβάνει και τον Καύκασο ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Ένοπλες συγκρούσεις 112 προγράμματα 25% 467.400 411.700 ΣΎΝΟΛΟ 446 Σταθερό Εσωτερική αστάθεια 114 προγράμματα 26% περιβάλλον 200 προγράμματα 45% Μεταπολεμική κατάσταση 20 προγράμματα 4%
6 ΕΤΗΣΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 2018 ΓΑΖΑ: ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΣΦΑΙΡΕΣ ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΣ Ο παλαιστινιακός θύλακας της Γάζας είναι αποκλεισμένος από το Ισραήλ πάνω από μια δεκαετία. Στο διάστημα αυτό, οι κάτοικοί της έχουν ζήσει τρεις πολέμους και άλλες συχνές εκρήξεις βίας. Η οικονομία είναι σε ελεύθερη πτώση και η ανθρωπιστική κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται. Το Ισραήλ επιτρέπει μόνο σε έναν μικρό αριθμό ανθρώπων να φύγουν, και καθώς τα σύνορα με την Αίγυπτο είναι επίσης κλειστά, οι άνθρωποι αισθάνονται –και στην πράξη συχνά είναι– εγκλωβισμένοι. Ο ισραηλινός στρατός απαντούσε στις διαδηλώσεις της «Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής» που πραγματοποιούνταν στα σύνορα σχεδόν κάθε Παρασκευή από τις 30 Μαρτίου 2018 με μια βροχή από σφαίρες. Μέχρι το τέλος του 2018, 180 άνθρωποι είχαν σκοτωθεί και 6.239 είχαν τραυματιστεί από πραγματικά πυρά, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των τραυματιών είχε τραύματα στα πόδια. Οι ομάδες μας αγωνίζονταν να φροντίσουν αυτά τα σύνθετα και σοβαρά τραύματα. Πώς αντιμετωπίζεις χιλιάδες παρόμοια τραύματα που όλα χρειάζονται πολλά στάδια φροντίδας, η οποία μπορεί να διαρκέσει χρόνια; Η Μαρί-Ελιζαμπέτ Ανγκρ, Επικεφαλής Αποστολής στην Παλαιστίνη, περιγράφει αυτά που είδε στη Γάζα το 2018: «Δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για αυτό που συνέβη. Παρακολουθούσαμε κάθε ρουκέτα που εκτοξευόταν από τη Γάζα, κάθε δολοφονία και βομβαρδισμό, και αναρωτιόμασταν αν θα πυροδοτούσε έναν νέο πόλεμο, ακόμη πιο βίαιο από εκείνον του 2014. Ωστόσο, δεν είχαμε φανταστεί τον αριθμό των ανθρώπων που θα πυροβολούνταν στη διάρκεια των διαδηλώσεων της Πορείας της Επιστροφής. Οι διαδηλώσεις αυτές μετατράπηκαν σε λουτρά αίματος, τα οποία συνέβαιναν με τέτοια αδυσώπητη κανονικότητα, τον έναν μήνα μετά τον άλλον, που σχεδόν τα συνηθίσαμε. 30 Μαρτίου 2018: Μείναμε εμβρόντητοι όταν μάθαμε ότι πάνω από 700 άνθρωποι είχαν τραυματιστεί και άλλοι 20 είχαν σκοτωθεί από πραγματικά πυρά του ισραηλινού στρατού στον φράχτη που χωρίζει το Ισραήλ από τη Γάζα. Από εκείνη τη στιγμή, μπήκε σε κίνηση μια μηχανή για την αντιμετώπιση των τεράστιων αναγκών, η οποία δεν έχει σταματήσει από τότε. Τη μια Παρασκευή μετά την άλλη, εκατοντάδες ασθενείς με τραύματα από σφαίρες περιθάλπονταν σε νοσοκομεία του Υπουργείου Υγείας. Οι μισοί από τους τραυματίες ήρθαν στη συνέχεια στις κλινικές μας για μετεγχειρητική φροντίδα. Οι ομάδες μας στο πεδίο εργάστηκαν ακούραστα για να αυξήσουν τη δυναμικότητά μας, κλιμακώνοντας πολύ γρήγορα τη στελέχωση και την εκπαίδευση. Φέραμε © Laurence Geai
ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ 7 Στις 6 Ιουνίου 2018, Παλαιστίνιοι που έχουν τραυματιστεί από πραγματικά πυρά του ισραηλινού στρατού φτάνουν για μετεγχειρητική φροντίδα σε μια κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Γάζα. χειρουργούς, αναισθησιολόγους και άλλους ειδικούς για τη φροντίδα του τεράστιου αριθμού τραυματιών. Παρ’ όλα αυτά, οι δομές μας έδωσαν αγώνα για να αντεπεξέλθουν, και γρήγορα ο αριθμός και η σοβαρότητα των τραυμάτων ξεπέρασαν τις δυνατότητές τους. Μαζί με τις άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις στη Γάζα, έπρεπε να προετοιμαστούμε γρήγορα για τη 14η Μαΐου, λόγω των πολυάριθμων καλεσμάτων σε διαδήλωση κατά των εγκαινίων της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ εκείνη τη μέρα. Ήταν μια μαύρη Δευτέρα, μια μέρα πολέμου. Στους Παλαιστινίους συναδέλφους μας, που έχουν βιώσει τραυματικές εμπειρίες θύμισε τον πόλεμο του 2014. Στη Γάζα, από εκείνη τη Δευτέρα και μετά, η μηχανή δουλεύει στο φουλ, και αν εξαιρέσουμε μερικά διαστήματα ύφεσης, δεν έχει σταματήσει. Κάθε εβδομάδα υπάρχουν νέοι ασθενείς, πολλοί με ανοιχτά κατάγματα, που κινδυνεύουν να μολυνθούν, οι οποίοι θα χρειαστούν μήνες, αν όχι χρόνια, ιατρικής φροντίδας, χειρουργικών επεμβάσεων και αποκατάστασης. Κάποιοι θα μείνουν ανάπηροι για πάντα. Όλα αυτά έχουν συμβεί σε μια αποκλεισμένη περιοχή, όπου το σύστημα υγείας αδυνατούσε ήδη να προσφέρει επαρκή φροντίδα για όλους. Σε μεγάλο βαθμό οι τραυματίες της Γάζας έχουν εγκαταλειφθεί απλώς και μόνο επειδή γεννήθηκαν εκεί. Οι νεαροί Παλαιστίνιοι που βλέπουμε στις κλινικές μας αισθάνονται απελπισία, σαν να μην έχουν μέλλον. Φυσικά, κάποιοι μπορεί να έχουν χειραγωγηθεί από τις αρχές για να διαδηλώσουν μπροστά στον φράχτη. Ή μπορεί απλώς να διαδήλωναν κατά της αδικίας και της έλλειψης ελευθερίας. Οι νόμοι, οι προσωπικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα περιφρονούνται από όλες τις πλευρές. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν γίνει πιόνια σε πολιτικά παιχνίδια που παίζονται ερήμην τους. Σήμερα, οι ομάδες μας συνεχίζουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να φροντίσουν τα τραύματα αυτών των νέων και να σώσουν τα άκρα τους, παρόλο που ξέρουμε ότι θα μπορέσουμε να θεραπεύσουμε μόνο ένα μικρό ποσοστό εξαιτίας των περιορισμών που επιβάλλει ο ισραηλινός αποκλεισμός και οι διάφορες παλαιστινιακές αρχές. Τρέμουμε σε κάθε στιγμή έντασης, καθώς περιμένουμε να δούμε αν θα ξεσπάσει πόλεμος στη Γάζα για άλλη μια φορά, όπως το 2014. Αν δεν συμβεί αυτό, υπάρχει μια πιθανότητα να μπορέσουμε να καλύψουμε τις σύνθετες ιατρικές ανάγκες –που περιλαμβάνουν θεραπεία των μολύνσεων των οστών, επανορθωτικές επεμβάσεις και φυσικοθεραπεία– ορισμένων από εκείνους που έχουν μείνει ανάπηροι από τα τραύματά τους πριν να είναι πολύ αργά. Τα σοβαρά τραύματα, όπως τα ανοιχτά κατάγματα, απαιτούν εξειδικευμένους χειρουργούς, ειδικούς στα αντιβιοτικά και ένα νέο εργαστήριο που να μπορεί να αναλύσει δείγματα οστών. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βρούμε τους απαραίτητους ανθρώπους και πόρους, τόσο στη Γάζα όσο και στο εξωτερικό. Η κατάσταση στη Γάζα παρουσιάζει πολλές ανθρώπινες, τεχνικές, λογιστικές και οικονομικές προκλήσεις για εμάς, όμως είμαστε αποφασισμένοι να ανταποκριθούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δεν θα τα παρατήσουμε, έστω κι αν δεν έχουμε τους απαραίτητους πόρους αυτή τη στιγμή και το πολιτικό πλαίσιο δεν είναι ευνοϊκό, καθώς οι ιατρικές ανάγκες των ανθρώπων δεν είναι ψηλά στις προτεραιότητες των αρχών. Αγωνιζόμαστε να αντεπεξέλθουμε κι αν σώσουμε έστω και μερικούς νέους ανθρώπους, θα έχουμε επιτύχει.» © Heidi Levine/Sipa PRESSSHARE
8 ΕΤΗΣΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 2018 ΚΑΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΡΟΧΙΝΓΚΙΑ Ένας Ροχίνγκια πρόσφυγας μεταφέρει ξύλα στον καταυλισμό Κουτουπαλόνγκ, στην περιοχή Κοξ Μπαζάρ στο Μπανγκλαντές. Έ ναν χρόνο μετά τη μαζική έξοδό τους από τη Μιανμάρ, το μέλλον φαίνεται πιο αβέβαιο από ποτέ για τους Ροχίνγκια. Έπειτα από μια εκστρατεία βίας του στρατού της Μιανμάρ τον Αύγουστο του 2017 οι Ροχίνγκια συνεχίζουν να περνούν τα σύνορα με το Μπανγκλαντές. Μέχρι το τέλος του 2018 πάνω από 908.000 είχαν διαφύγει εκεί. Πρόκειται για μια περιθωριοποιημένη εθνοτική μειονότητα η οποία υφίσταται από παλιά βάναυσες διακρίσεις και διαχωρισμούς στο εσωτερικό της Μιανμάρ. Το 1982, ένας νόμος περί ιθαγένειας τούς κατέστησε πρακτικά ανιθαγενείς, ενώ υφίστανται πολλούς άλλους απαράδεκτους περιορισμούς, για παράδειγμα όσον αφορά τον γάμο, τον οικογενειακό προγραμματισμό, την εκπαίδευση και την ελευθερία μετακίνησης. Από το 1978, εξαιτίας των διακρίσεων και της στοχευμένης βίας έχουν αναγκαστεί πολλές φορές να διαφύγουν σε γειτονικές χώρες. Σήμερα οι Ροχίνγκια είναι ένας ανιθαγενής λαός διασκορπισμένος στην Ασία και αλλού, με ελάχιστους συμμάχους και ελάχιστες επιλογές. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται με τους Ροχίνγκια για δεκαετίες: στη Μιανμάρ από το 1994, στο Μπανγκλαντές κατά διαστήματα από το 1985 και στη Μαλαισία από το 2004. Τον Αύγουστο του 2017, όταν οι στοχευμένες επιθέσεις του στρατού της Μιανμάρ ανάγκασαν τον μεγαλύτερο έως τώρα αριθμό Ροχίνγκια να διαφύγει στο γειτονικό Μπανγκλαντές, αυξήσαμε γρήγορα τις δραστηριότητές μας στην επαρχία Κοξ Μπαζάρ και προσφέρουμε επείγουσα φροντίδα σε ασθενείς με τραύματα από βιαιοπραγίες καθώς και με σοβαρά ψυχολογικά τραύματα. Πραγματοποιήσαμε εκστρατείες εμβολιασμού πολύ μεγάλης κλίμακας και έως τον Δεκέμβριο του 2018 είχαμε πραγματοποιήσει περίπου ένα εκατομμύριο συνεδρίες για προβλήματα υγείας όπως διαρροϊκές ασθένειες, δερματοπάθειες και λοιμώξεις του αναπνευστικού, τα οποία συνδέονταν άμεσα με την έλλειψη φροντίδας υγείας για τους Ροχίνγκια στη Μιανμάρ ή με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στο Μπανγκλαντές. Οι Ροχίνγκια συνεχίζουν να είναι υπό περιορισμό σε υπερπλήρεις καταυλισμούς σε ανθυγιεινές συνθήκες, χωρίς τη δυνατότητα να εργαστούν, να λάβουν τυπική εκπαίδευση ή να έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες. Εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από την ανθρωπιστική βοήθεια και από τη γενναιοδωρία των Μπανγκλαντεσιανών που τους φιλοξενούν. Ενώ οι εμπειρίες απερίγραπτης βίας που έχουν ζήσει στην περιοχή Ρακάιν στη Μιανμάρ και το άγχος για το μέλλον επιδεινώνουν τα προβλήματα υγείας τους, η © Robin Hammond/NOOR
15 ETHΣΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 2018 ΡΩΣΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΥΚΟΡΩΣΙΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΡΜΕΝΙΑ Α ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΥΡΙΑ ΛΙΒΑΝΟΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΑΙΓΥΠΤΟΣ ΙΡΑΚ ΙΟΡΔΑΝΙΑ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ΜΠΑΝΓΚΛΑΝΤΕΣ ΙΝΔΙΑ ΜΙΑΝΜΑΡ ΣΟΥΔΑΝ ΝΟΤΙΟ ΣΟΥΔΑΝ ΟΥΓΚΑΝΤΑ ΚΕΝΥΑ ΤΙΑ ΚΟ ΜΠΟΥΡΟΥΝΤΙ ΤΑΝΖΑΝΙΑ ΜΑΛΑΟΥΪ ΑΜΠΟΥΕ ΜΟΖΑΜΒΙΚΗ ΟΣ ΑΦΡΙΚΗ ΣΟΥΑΖΙΛΑΝΔΗ ΣΟΜΑΛΙΑ ΠΑΠΟΥΑ ΝΕΑ ΓΟΥΙΝΕΑ ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ ΝΑΟΥΡΟΥ ΑΙΘΙΟΠΙΑ ΥΕΜΕΝΗ ΤΑΪΛΑΝΔΗ ΚΑΜΠΟΤΖΗ ΜΑΛΑΙΣΙΑ ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΙΡΑΝ ΟΥΖΜΠΕΚΙΣΤΑΝ ΤΑΤΖΙΚΙΣΤΑΝ ΚΙΡΓΙΣΤΑΝ
16 ΕΤΗΣΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 2018 ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ ΕΛΛΑΔΑ Π ερισσότεροι από 50.000 πρόσφυγες και μετανάστες από χώρες όπως η Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ έφτασαν στην Ελλάδα το 2018, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα συνεχίσαμε να παρέχουμε φροντίδα σωματικής και ψυχικής υγείας σε πρόσφυγες και μετανάστες στα ελληνικά νησιά και την ηπειρωτική χώρα. Από τον Ιανουάριο έως τον Δεκέμβριο του 2018, οι ομάδες μας έκαναν περίπου 26.500 ιατρικές συνεδρίες σε όλη την Ελλάδα και εμβολίασαν περίπου 4.500 παιδιά κατά των πιο κοινών παιδικών ασθενειών. Το 2018, συνεχίσαμε να καταγγέλλουμε τη συμφωνία Ευρώπης - Τουρκίας και τις δραματικές επιπτώσεις της στην υγεία των ανθρώπων που έχουν εγκλωβιστεί στα νησιά. ΛΕΣΒΟΣ Από το 2016 λειτουργούμε μια κλινική στη Μυτιλήνη που αρχικά προσέφερε πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα, υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και φροντίδα ψυχικής υγείας. Λόγω των αυξημένων αναγκών στον τομέα της ψυχικής υγείας, το 2017 οι υπηρεσίες μας στην κλινική της Μυτιλήνης άρχισαν να εστιάζουν στη φροντίδα των σοβαρών προβλημάτων ψυχικής υγείας που αντιμετωπίζουν αιτούντες άσυλο που έχουν υπάρξει θύματα βασανισμού και σεξουαλικής κακοποίησης και έτσι συνεχίστηκε και η λειτουργία της το 2018. Στα τέλη του 2017, ανοίξαμε άλλη μια κλινική έξω από το Κέντρο Υποδοχής της Μόριας, η οποία συνέχισε τη λειτουργία της και το 2018. Η κλινική αυτή παρέχει πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα και ψυχολογική υποστήριξη σε παιδιά, υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας σε έγκυες και φροντίδα σε θύματα σεξουαλικής βίας. ΧΙΟΣ - ΣΑΜΟΣ Στη Χίο οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα το 2018 παρείχαμε βασική φροντίδα υγείας, σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, υποστήριξη ψυχικής υγείας και κοινωνική φροντίδα για πρόσφυγες και μετανάστες. Μέχρι σήμερα διαθέτουμε διαπολιτισμικούς μεσολαβητές στο νοσοκομείο του νησιού, ενώ τον Απρίλιο ξεκινήσαμε να παρέχουμε υπηρεσίες ταξιδιωτικής ιατρικής για να εξασφαλίσουμε αδιάλειπτη φροντίδα υγείας για τους ασθενείς που μετακινούνται. Έως τον Απρίλιο του 2018 παρείχαμε φροντίδα ψυχικής υγείας, προαγωγή υγείας και προσωρινή φιλοξενία σε ξενώνα στο Βαθύ της Σάμου, όπου φιλοξενούνταν κυρίως γυναίκες, παιδιά και ασθενείς που χρειάζονταν ιατρική περίθαψη και άμεση μεταφορά στην ηπειρωτική χώρα. Μια γυναίκα φέρνει το παιδί της να εμβολιαστεί και να προστατευτεί από τις πιο κοινές παιδικές ασθένειες στη διάρκεια εκστρατείας εμβολιασμού στη Λέσβο, Νοέμβριος 2018. © Anna Pantelia/MSF
© Pablo Tosco/Angular ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ 9 Η Ανσάρ έχει φέρει τον τριών μηνών γιο της Σαλίμ, στην κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Γκογιαλμάρα. διαθεσιμότητα εξειδικευμένων υπηρεσιών, όπως υποστήριξη ψυχικής υγείας ή δωρεάν δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας υψηλής ποιότητας, είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Τα δεινά τους φανερώνουν την παγκόσμια συλλογική αποτυχία να προστατευτεί ένας ήδη ευάλωτος λαός από περαιτέρω παραβιάσεις των δικαιωμάτων του. Ως εκ τούτου, απαιτούνται όχι μόνο τοπικές αλλά και διεθνείς πρωτοβουλίες και λύσεις. Φυσικά, η πηγή του προβλήματος βρίσκεται στη Μιανμάρ, όπου εξακολουθούν να ζουν 550.000-600.000 Ροχίνγκια. Πολύ λίγα πράγματα γνωρίζουμε για την υγεία και την ανθρωπιστική κατάσταση όσων βρίσκονται στο βόρειο Ρακάιν. Οι αρχές συνεχίζουν να αγνοούν ή να απορρίπτουν τα επανειλημμένα αιτήματά μας για πρόσβαση στην περιοχή αυτή. Παρά τη διεθνή κατακραυγή για τις βιαιοπραγίες που διέπραξαν οι δυνάμεις ασφαλείας της Μιανμάρ σε βάρος των Ροχίνγκια το 2017, οι εξωτερικές πιέσεις ελάχιστες αλλαγές έχουν επιφέρει. Οι διακρίσεις και ο διαχωρισμός συνεχίζονται, ενώ ένας μικρός αριθμός Ροχίνγκια διέφυγε στο Μπανγκλαντές και το 2018. Για πάνω από δύο δεκαετίες, βλέπουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρωπιστική κατάσταση στο Ρακάιν να επιδεινώνονται σταθερά. Οι συνεχιζόμενοι περιορισμοί στην πρόσβαση στον βορρά και η ντε φάκτο κράτηση των Ροχίνγκια σε καταυλισμούς στο κεντρικό τμήμα θέτουν σοβαρά επιχειρησιακά και ηθικά διλήμματα για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. Το να είμαστε μάρτυρες σε ό,τι συμβαίνει, παραμένει βασικός λόγος για τη συνεχιζόμενη παρουσία μας, ακόμη και αν η δυνατότητά μας να ανταποκριθούμε στις ανάγκες υγείας έχει μειωθεί σημαντικά. Θα συνεχίσουμε να παρέχουμε πολύτιμες ιατρικές και ανθρωπιστικές υπηρεσίες και να μιλάμε δημόσια για τις ανάγκες των Ροχίνγκια στη Μιανμάρ, στο Μπανγκλαντές και στη Μαλαισία, ωστόσο η ηθική κατακραυγή της διεθνούς κοινότητας πρέπει να μεταφραστεί σε ουσιαστικές ενέργειες για τον τερματισμό των διακρίσεων και της άρνησης της ιθαγένειας, που αποτελεί προϋπόθεση για την εθελοντική, ασφαλή και αξιοπρεπή επιστροφή των Ροχίνγκια στη Μιανμάρ. Οι κυβερνήσεις πρέπει να προχωρήσουν πέρα από την υποστήριξη της διαβίωσης στο Μπανγκλαντές και να διπλασιάσουν τις διπλωματικές προσπάθειές τους, ώστε οι Ροχίνγκια να έχουν μια ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή.
ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΑΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Οι 10 χώρες με τα μεγαλύτερα προγράμματα βάσει των χρημάτων που δαπανήθηκαν (σε εκατομμύρια ευρώ) 1. Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 2. Νότιο Σουδάν 3. Υεμένη 4. Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 5. Συρία 6. Ιράκ 7. Νιγηρία 8. Μπανγκλαντές 9. Αφγανιστάν 109.9 83.3 57 51.2 47 45.5 44.9 39.9 32 10. Νίγηρας 31.6 ΜΕΞΙΚΟ ΑΪΤΗ ΟΝΔΟΥΡΑ ΕΛ ΣΑΛΒΑΔΟΡ ΝΙΚΑΡΑΓΟΥΑ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ ΚΟΛΟΜΒΙΑ ΓΟΥΙΝΕΑ ΜΠΙΣΣΑΟΥ ΣΙΕΡΑ ΛΕΟΝΕ ΓΟΥΙΝΕΑ ΛΙΒΕΡΙΑ ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙ ΤΟΥ ΚΟΝΓΚΟ ΑΓΚΟΛΑ ΖΙΜΠΑΜ ΜΠΟΥΡΚΙΝA ΦΑΣΟ Το συνολικό ποσό των χρημάτων που δαπανήθηκαν σε αυτές τις χώρες ανήλθε σε 542,3 εκατομμύρια ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στο 52% του προϋπολογισμού των αποστολών των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για το 2018. ΛΕΥΚ ΓΑΛΛΙΑ ΒΕΛΓΙΟ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΙΤΑΛΙΑ ΛΙΒΥΗ ΜΑΥΡΙΤΑΝΙΑ ΜΑΛΙ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑ Α 10 ΝΙΓΗΡΑΣ ΝΙΓΗΡΙΑ ΚΕΝΤΡΟΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΜΕΡΟΥΝ ΤΣΑΝΤ ΧΩΡΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΤΟ 2018 ΝΟΤΙΟΣ 1. Αϊτή 2. Αγκόλα 3. Αίγυπτος 4. Αιθιοπία 5. Ακτή Ελεφαντοστού 6. Αρμενία 7. Αφγανιστάν 8. Βαλκάνια (Σερβία και Βοσνία - Ερζεγοβίνη) 9. Βέλγιο 10. Βενεζουέλα 11. Γαλλία 12. Γεωργία 13. Γουινέα 14. Γουινέα Μπισσάου 15. Ελ Σαλβαδόρ 16. Ελλάδα 17. Επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης 18. Εσουατίνη 19. Ζάμπια 20. Ζιμπάμπουε 21. Ινδία 22. Ινδονησία 23. Ιορδανία 24. Ιράκ 25. Ιράν 26. Ιταλία 27. Καμερούν 28. Καμπότζη 29. Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 30. Κένυα 31. Κιργιστάν 32. Κολομβία 33. Λαϊκή Δημοκρατία Κονγκό 34. Λευκορωσία 35. Λίβανος 36. Λιβερία 37. Λιβύη 38. Μαλαισία 39. Μαλάουι 40. Μάλι 41. Μαυριτανία 42. Μεξικό 43. Μοζαμβίκη 44. Μπανγκλαντές 45. Μπουρκίνα Φάσο 46. Μπουρούντι 47. Μιανμάρ 48. Ναουρού 49. Νίγηρας 50. Νιγηρία 51. Νικαράγουα 52. Νότια Αφρική 53. Νότιο Σουδάν 54. Ουγκάντα 55. Ουζμπεκιστάν 56. Ουκρανία 57. Ονδούρα 58. Πακιστάν 59. Παλαιστίνη 60. Παπούα Νέα Γουινέα 61. Ρωσική Ομοσπονδία 62. Σιέρα Λεόνε 63. Σομαλία 64. Σουδάν 65. Συρία 66. Ταϊλάνδη 67. Τανζανία 68. Τατζικιστάν 69. Τουρκία 70. Τσαντ 71. Υεμένη 72. Φιλιππίνες
11 ETHΣΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 2018 2018 ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑ Εγκλωβισμένη στον καταυλισμό ΒΙΑΛ στη Χίο, η μικρή της φωτογραφίας εμβολιάζεται μαζί με άλλα 200 παιδιά από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα σε συνεργασία με το ΚΕΕΛΠΝΟ. Από τον Μάρτιο του 2018 οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παρέχουμε πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και υπηρεσίες ψυχικής υγείας στους ανθρώπους που διαμένουν στον καταυλισμό. © MSF/Anna Pantelia
© Laurin Schmid/SOS MEDITERRANEE © Mohammad Ghannam/MSF © Pablo Tosco/Angular ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ Δεκάδες άνθρωποι ήταν ήδη στη θάλασσα όταν το Aquarius, το διασωστικό σκάφος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και της SOS MEDITERRANEE, έφτασε στο σημείο του ναυαγίου. 99 επιζώντες και άγνωστος αριθμός αγνοουμένων και νεκρών ήταν ο απολογισμός μιας εφιαλτικής μέρας του Ιανουαρίου. ΙΡΑΚ «Χασιάν τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;» «Αν ζήσω θέλω να γίνω γιατρός». Ο 13χρονος Χασιάν από το Ιράκ ζει εδώ και τρία χρόνια σε έναν καταυλισμό στη Φαλούτζα. Αγαπά το ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα τον Αργεντινό άσσο Λίο Μέσι. Όταν τον συναντήσαμε έπαιζε με ένα σπασμένο ποδήλατο, «Μου αρέσει αυτό το ποδήλατο μέχρι ο θεός να μου στείλει ένα καλύτερο. Ο Θεός είναι γενναιόδωρος».
© Juan Carlos Tomasi/MSF © Ehab Zawati/MSF ΥΕΜΕΝΗ Την ώρα που η 10χρονη Άγια Ομάρ κοιμόταν μαζί με τα αδέλφια της, μία ένοπλη ομάδα πέταξε μία βόμβα στο σπίτι της. Η Άγια έχασε το ένα της πόδι. «Είμαι ενθουσιασμένη όταν ο μητέρα μου μου λέει ότι είναι η ώρα για τη φυσιοθεραπεία μου. Τώρα αισθάνομαι πιο δυνατή απ’ ότι μετά το χειρουργείο. Μπορώ να πηγαίνω μόνη μου στο μίνι μάρκετ και να παίζω μπροστά από το σπίτι μου.» ΝΙΓΗΡΑΣ ΜΠΑΝΓΚΛΑΝΤΕΣ Η Χαλιμά με τη μητέρα της περιμένουν στη βροχή τη διανομή φαγητού στον αυτοσχέδιο καταυλισμό Τζαμτόλι, στην περιοχή Κοξ Μπαζάρ του Μπανγκλαντές. Η Χαλιμά είναι Ροχίνγκια πρόσφυγας από τη Μιανμάρ και μαζί με άλλους 700.000 Ροχίνγκια έφτασε στο Μπανγκλαντές το 2017 για να γλιτώσουν από τις διώξεις στη Μιανμάρ. Μία ένοπλη ομάδα απήγαγε τον 14χρονο Μοχάμεντ μαζί με τα δύο αδέλφια του. Τα παιδιά έμειναν αιχμάλωτα για αρκετούς μήνες προτού καταφέρουν να το σκάσουν και επανενωθούν με την οικογένειά τους. Ο Μοχάμεντ έχει δει ανθρώπους να δολοφονούνται μπροστά του κι έχει εφιάλτες. Είναι ένα από τα περίπου 170.000 παιδιά που πλήττονται από τις συγκρούσεις στην περιοχή Ντίφα του Νίγηρα και υποστηρίζονται από τα προγράμματα ψυχικής υγείας που έχουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στην περιοχή.
ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ 14 ΝΟΤΙΟ ΣΟΥΔΑΝ Από ένα αυτοσχέδιο παράθυρο, σε μια σκηνή που λειτουργεί ως φαρμακείο, ο μικρός ασθενής λαμβάνει την ιατρική συνταγή που χρειάζεται. Στην περιοχή Φανγκάκ στο Ν. Σουδάν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και ελάχιστες ακόμη οργανώσεις προσφέρουν ιατρικές υπηρεσίες στους ανθρώπους που πλήττονται από τις συγκρούσεις. Λ.Δ. ΚΟΝΓΚΟ Λίγο χρόνο να αγκαλιαστούν βρίσκουν οι εργαζόμενοι των Γιατρών Χωρίς Σύνορα πριν εισέλθουν στην κόκκινη ζώνη ενός καινούριου Κέντρου Θεραπείας Έμπολα στην Μπούνια της ΛΔ Κονγκό. Βρισκόμαστε στον τρίτο μήνα της 10ης επιδημίας Έμπολα που πλήττει τη χώρα και τα κρούσματα αυξάνονται κάθε εβδομάδα. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα συμμετέχουμε στην αντιμετώπιση της επιδημίας και ψάχνουμε τρόπους να ενισχύσουμε το Υπουργείο Υγείας της χώρας ώστε να αντιμετωπίσει την επιδημία. © John Wessels / MSF © Frederic NOY/COSMOS
ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ ΑΘΗΝΑ Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και το 2018 λειτουργούσαμε δύο κλινικές στην Αθήνα για να καλύψουμε τις ανάγκες μεταναστών και προσφύγων. Στο Κέντρο Φροντίδας Ημέρας, οι ομάδες μας παρείχαν φροντίδα σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, υποστήριξη ψυχικής υγείας, κοινωνική φροντίδα, κοινωνική και νομική στήριξη και θεραπεία για χρόνια νοσήματα. Στο δεύτερο κέντρο, στην Κλινική Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων, που λειτουργεί σε συνεργασία με το Κέντρο Ημέρας Βαβέλ και το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, προσφέραμε ολοκληρωμένη φροντίδα σε θύματα βασανιστηρίων και κακοποίησης. Η διεπιστημονική προσέγγιση της κλινικής περιλάμβανε φροντίδα σωματικής και ψυχικής υγείας, φυσικοθεραπεία, κοινωνική βοήθεια και νομική υποστήριξη. ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Ως απάντηση στην τεράστια αύξηση των αφίξεων (πάνω από 18.000 το 2018 συγκριτικά με περίπου 6.500 το 2017) και την απόλυτη απουσία παροχής φροντίδας υγείας από το Υπουργείο Υγείας, ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα εργάστηκε στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης στο Φυλάκιο του Έβρου, στα σύνορα με την Τουρκία, μέχρι το τέλος του χρόνου. Πραγματοποιήσαμε συνεδρίες πρωτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας, σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, ταξιδιωτικής ιατρικής καθώς και εμβολιασμούς. Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 26.500 Ιατρικές συνεδρίες 7.440 Συνεδρίες ψυχικής υγείας 4.480 Τακτικοί εμβολιασμοί 320 Θύματα βασανιστηρίων έλαβαν φροντίδα 280 Θύματα σεξουαλικής βίας έλαβαν φροντίδα 223 ΑΤΟΜΑ Προσωπικό 9.500.000 € Κόστος προγραμμάτων Οι ομάδες μας, οι οποίες περιλάμβαναν τρεις ψυχολόγους και δυο γιατρούς, πραγματοποίησαν επίσης δραστηριότητες εκτός δομών σε αρκετούς άτυπους καταυλισμούς γύρω από τις παραμεθόριες πόλεις Σιντ και Σουμπότιτσα, για όσους διέμεναν εκτός των σερβικών κέντρων υποδοχής. Χιλιάδες άνθρωποι προσπάθησαν να περάσουν τα σύνορα με την Κροατία στη διάρκεια του καλοκαιριού, με αποτέλεσμα χιλιάδες από αυτούς να μένουν σε άτυπους καταυλισμούς και εγκαταλελειμμένα κτίρια γύρω από τις παραμεθόριες πόλεις Βέλικα Κλαντούσα και Μπίχατς. Από το 2018 προσφέρουμε σε αυτόν τον πληθυσμό, ανάλογα με τις ανάγκες, ιατρική βοήθεια σε συνεργασία με τις βοσνιακές υγειονομικές αρχές και υποστηρίξαμε ομάδες της κοινωνίας των πολιτών για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης με επιπλέον υπηρεσίες, όπως ντους, ρουχισμό και πλυντήρια. Στους επτά μήνες δραστηριοτήτων μας στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη το 2018, πραγματοποιήσαμε σχεδόν 5.000 ιατρικές συνεδρίες. ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ 21.700 Επισκέψεις σε εξωτερικά ιατρεία 1.200 Ατομικές συνεδρίες ψυχικής υγείας 61 ΑΤΟΜΑ Προσωπικό 2.400.000 € Κόστος προγραμμάτων ΒΑΛΚΑΝΙΑ Χ ιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες επιχείρησαν να διασχίσουν τα Βαλκάνια το 2018 καθ’ οδόν για άλλους προορισμούς στην Ευρώπη. Από το 2017, στην πρωτεύουσα της Σερβίας, το Βελιγράδι, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα λειτουργούμε μια κλινική που παρέχει πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα, υπηρεσίες ψυχικής υγείας, κοινωνικές υπηρεσίες όπως επίσης ντους και πλυντήρια σε μετανάστες. 17 © Kamila Stepien
18 ΕΤΗΣΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 2018 Μία εφιαλτική μέρα του Ιανουαρίου, το διασωστικό σκάφος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και της SOS MEDITERRANEE, Aquarius, διέσωσε 99 ανθρώπους από μία λέμβο που βυθιζόταν ανοιχτά της Λιβύης. Ο αριθμός των αγνοουμένων από αυτό το συμβάν παραμένει άγνωστος. ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ Η ιταλική κυβέρνηση και άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ουσιαστικά έβαλαν τέλος στις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στην πιο θανάσιμη μεταναστευτική οδό του κόσμου το 2018. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, 2.297 άνθρωποι πνίγηκαν ή κηρύχθηκαν αγνοούμενοι στη Μεσόγειο το 2018. Η πλειοψηφία αυτών των θανάτων συνέβη σε διεθνή ύδατα ανάμεσα σε Λιβύη, Ιταλία και Μάλτα. Χιλιάδες άνθρωποι που κατάφεραν να επιβιώσουν αναχαιτίστηκαν στη θάλασσα και με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επέστρεψαν καταναγκαστικά στη Λιβύη κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Εκεί, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες υφίστανται κακοποίηση, βασανιστήρια, εκμετάλλευση και απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, με σοβαρές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία τους. Το πλοίο έρευνας και διάσωσης Aquarius, με το οποίο επιχειρούσαν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και η SOS MEDITERRANEE, παρείχε βοήθεια σε 3.184 ανθρώπους το 2018. Ωστόσο, τον Ιούνιο η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση της Ιταλίας προχώρησε στην πρωτοφανή ενέργεια να κλείσει ουσιαστικά τα λιμάνια της χώρας για όλους τους διασωθέντες πρόσφυγες και μετανάστες, με αποτέλεσμα το Aquarius και 630 ευάλωτοι άντρες, γυναίκες και παιδιά που επέβαιναν σε αυτό να καθηλωθούν στη θάλασσα για οκτώ μέρες, έως ότου μπόρεσαν να αποβιβαστούν στη Βαλένθια της Ισπανίας, πάνω από 1.300 χιλιόμετρα μακριά. Η ενέργεια αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις σε όλη την Ευρώπη και αποτέλεσε ένα επικίνδυνο προηγούμενο που παρέλυσε τη δραστηριότητα έρευνας και διάσωσης στην κεντρική Μεσόγειο. Τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο, το Aquarius δέχθηκε ακόμη μεγαλύτερη πολιτική πίεση. Παρόλο που συμμορφωνόταν πλήρως με τους θαλάσσιους κανονισμούς και τις τεχνικές προδιαγραφές, ανακλήθηκε η σημαία και η νηολόγησή του, πρώτα από το Γιβραλτάρ και στη συνέχεια από τον Παναμά, με την παρακίνηση της ιταλικής κυβέρνησης. Χωρίς σημαία, το Aquarius δεν μπορούσε να αποπλεύσει για να βοηθήσει όσους κινδύνευαν. Η εκστρατεία διαρκείας για την ποινικοποίηση της παροχής βοήθειας προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες από τις ΜΚΟ εντάθηκε τον Νοέμβριο, όταν η εισαγγελία της Κατάνια ζήτησε την κατάσχεση του Aquarius εξαιτίας αμφισβητούμενων κατηγοριών για παράνομη διακίνηση απορριμμάτων σε ιταλικά λιμάνια. Αντικρούσαμε αμέσως τις κατηγορίες αυτές, όμως οι πολιτικά υποκινούμενες δικαστικές έρευνες υπονόμευσαν ακόμη περισσότερο τη δυνατότητά μας να συνεχίσουμε το κρίσιμο έργο του Aquarius. Στο τέλος του χρόνου, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και η SOS MEDITERRANEE δεν είχαν άλλη επιλογή από το να σταματήσουν τις επιχειρήσεις διάσωσης. Παρά τις δυσκολίες, το 2019 οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα πραγματοποιούμε και πάλι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο με το πλοίο Ocean Viking. 3.240 Ιατρικές συνεδρίες στο πλοίο © Laurin Schmid/SOS MEDITERRANEE
ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ Κάνοντας τον απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς αισθανόμαστε την ανάγκη και την υποχρέωση να ευχαριστήσουμε από καρδιάς εσάς, τους υποστηρικτές μας, καθώς οι δράσεις μας γίνονται πραγματικότητα αποκλειστικά χάρη στη δική σας υποστήριξη. Το 2018 βρέθηκαν στο πλευρό μας 26.265 ιδιώτες, εκ των οποίων 3.192 μέσω του προγράμματος σταθερής υποστήριξης. Αντίστοιχα, το έργο μας ενισχύθηκε από 876 εταιρίες και 4 ιδρύματα. Ας συνεχίσουμε να προσφέρουμε μαζί τη βοήθειά μας σε όλους όσοι μας έχουν ανάγκη και τα επόμενα χρόνια. 19 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για την πολύτιμη στήριξη των δράσεων μας και την υποστήριξη των ασθενών μας. Το Ίδρυμα Α.Γ. Λεβέντη για τη μακροχρόνια υποστήριξη των προγραμμάτων μας στην Ελλάδα. Το Stelios Philanthropic Foundation για την εμπιστοσύνη του στο έργο μας και τις δράσεις μας. Την AEGEAN για τη σταθερή της παρουσία στο πλευρό μας με τη χορηγία εισιτηρίων για τις ανάγκες μετακίνησης των εργαζομένων μας στο πλαίσιο υλοποίησης των προγραμμάτων μας στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τον Όμιλο ALPHA BANK, την ΑΒ Βασιλόπουλος, την ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΒΕΤΕ, την ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α.Ε. ΜΑΡΜΑΡΑ – ΓΡΑΝΙΤΕΣ και την Interamerican για τη μακροχρόνια στήριξή τους και την υποστήριξη των ασθενών μας.
20 ΕΤΗΣΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 2018 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2018 Το 2018 τα έσοδα του Ελληνικού Τμήματος προήλθαν σχεδόν αποκλειστικά, και συγκεκριμένα κατά 99%, από ιδιωτικές εισφορές. ΕΣΟΔΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΤΜΗΜΑΤΟΣ 2018 Έσοδα Ιδιωτικοί πόροι Θεσμικοί πόροι Λοιπά έσοδα Σύνολο € 2.740.747 0 28.328 2.769.075 % 99 0 1 100 *Σημειώνεται ότι στα έσοδα του Ελληνικού Τμήματος υπολογίζονται επιπλέον 8.900.258 ευρώ τα οποία προέρχονται από άλλα τμήματα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και διατέθηκαν από το κίνημα προκειμένου να υλοποιηθούν προγράμματα στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Τα έξοδα των αντίστοιχων προγραμμάτων που διεκπεραιώθηκαν λογιστικά από το Ελληνικό Τμήμα ανήλθαν σε 7.325.730 ευρώ. Το πλεόνασμα που δημιουργείται προκύπτει από τις οικονομικές κινήσεις των προγραμμάτων στην Ελλάδα και αφορά στην προείσπραξη ποσών από τα επιχειρησιακά κέντρα για προγραμματισμένες δαπάνες των προγραμμάτων στην Ελλάδα. ΕΞΟΔΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΤΜΗΜΑΤΟΣ 2018 Έξοδα Προγράμματα Υποστήριξη προγραμμάτων από τα γραφεία Δραστηριότητες ευαισθητοποίησης Σύνολο εξόδων κοινωνικής αποστολής Ανεύρεση πόρων Διοίκηση και γενική διαχείριση Έξοδα υποστήριξης Σύνολο € % 419.098 15 594.976 22 391.693 14 1.405.767 51 895.263 32 468.040 17 1.363.303 49 2.769.070 100 Έσοδα 2018 Έξοδα 2018 ΕΞΟΔΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΑΠΟΣΤΟΛΉΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ Αντιπροσωπεύουν το άμεσο κόστος της παροχής ιατρικής και ανθρωπιστικής βοήθειας στους πληθυσμούς που υποστηρίζουμε. Περιλαμβάνουν τις δαπάνες για το προσωπικό, για τη λειτουργία των γραφείων στις αποστολές, τις ιατρικές και επισιτιστικές δραστηριότητες, την τεχνική υποστήριξη και την υγιεινή, τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες και τις μεταφορές. ΎΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ Αντιπροσωπεύουν τις δαπάνες για την υποστήριξη των προγραμμάτων από τα κεντρικά γραφεία, τα οποία φροντίζουν για την αποτελεσματική διαχείριση των προγραμμάτων και την ποιότητα της παρεχόμενης ιατρικής βοήθειας. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΕΎΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ Αντιπροσωπεύουν τα έξοδα επικοινωνίας και δραστηριοτήτων ευαισθητοποίησης που στοχεύουν στη δημοσιοποίηση των συνθηκών διαβίωσης των ασθενών μας στο πλαίσιο της μαρτυρίας που είναι βασικός πυλώνας της δράσης μας. Αυτές οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν εκδόσεις, εκθέσεις, εκστρατείες προβολής και ευαισθητοποίησης, εκδηλώσεις κλπ.
ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ 21 ΕΣΟΔΑ ΔΙΕΘΝΟΎΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ 2018 Έσοδα Ιδιωτικοί πόροι Θεσμικοί πόροι Λοιπά έσοδα Σύνολο εκατομμύρια € 1,459.9 20.7 55.8 1,536.4 % 95 1.3 3.7 100 ΕΞΟΔΑ ΔΙΕΘΝΟΎΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ 2018 Έξοδα Προγράμματα Υποστήριξη προγραμμάτων από τα γραφεία Δραστηριότητες ευαισθητοποίησης Άλλες ανθρωπιστικές δραστηριότητες Σύνολο εξόδων κοινωνικής αποστολής Ανεύρεση πόρων Διοίκηση και γενική διαχείριση Λοιπά έξοδα Σύνολο Έσοδα 2018 Έξοδα 2018 EΞΟΔΑ ΥΠΟΣΤΉΡΙΞΉΣ ΑΝΕΎΡΕΣΗ ΠΟΡΩΝ Αντιπροσωπεύει τα έξοδα που σχετίζονται με τις δραστηριότητες ανεύρεσης πόρων για τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων μας, η οποία προέρχεται αποκλειστικά από ιδιωτικούς πόρους. Αυτές οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν αποστολές εντύπων, καμπάνιες και εκδηλώσεις για την ενίσχυση της δράσης μας και έξοδα όπως η αποστολή στους υποστηρικτές μας των αποδείξεων οικονομικής ενίσχυσης. Βασικό μέλημά μας είναι να διαθέτουμε το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων μας στα προγράμματά μας. Στο πλαίσιο αυτό προσπαθούμε να αυξάνουμε τα έσοδα που προέρχονται από τους σταθερούς υποστηρικτές μας προκειμένου να εξασφαλίζουμε μία σταθερή ροή εσόδων και να μειώνουμε τις δαπάνες για ενέργειες διατήρησης των υποστηρικτών μας και προσέλκυσης νέων. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, λόγω της οικονομικής κρίσης, απαιτούνται πλέον αναλογικά περισσότεροι οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι για την εξασφάλιση των αναγκαίων εσόδων για την κοινωνική μας αποστολή. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ Αντιπροσωπεύουν τα έξοδα για τη διοίκηση και τη γενική διαχείριση της οργάνωσης, που διασφαλίζουν την αποτελεσματική υλοποίηση των παραπάνω λειτουργιών και τη βέλτιστη διαχείριση των πόρων στο πλαίσιο της διαφάνειας και των αρχών που διέπουν την οργάνωση. Περιλαμβάνουν τα έξοδα της διοίκησης, του ανθρώπινου δυναμικού, των οικονομικών υπηρεσιών και των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη σωματειακή ζωή της οργάνωσης. εκατομμύρια € % 1,047.4 65 209.8 13 46.5 3 15.5 1 1,319.2 82 208.1 13 80,9 5 289.0 18 1,608.3 100
22 ΕΤΗΣΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 2018 ΣΕ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟ 2018 Στόλη Άρτεμις Παντελιά Άννα Κωνσταντινίδου Κωνσταντίνα Καραπανάγος Γιώργος Γκάτσιτς Μίλαν Αποστολόπουλος Ιάσων Καρρέρ Ανδρόνικος Τίτος Μεϊμαρίδου Αλίκη Χατζηγεωργίου Κατερίνα Ψαρρά Χριστίνα Βιδαλάκη Μάνια Σπάχου Ισμήνη Τσέκερη Αγγελική Γιαννούσσης Δημήτρης Παπαδημητρίου Ελισάβετ Κοτσιώνη Ιωάννα Παπαχρυσοστόμου Νικόλας Κουτέπας Ανδρέας Λιοδάκη Λυδία Ορφανουδάκης Βαγγέλης Πλεύρης Κωνσταντίνος Βερλή Μαρία Κουνινιώτης Χρήστος Γεωργακάκης Χρήστος Χαντζή Δώρα Γρηγοράτου Αρετή Κασσωτάκης Βαγγέλης Ψυκάκος Κωνσταντίνος Τερεζάκη Ειρήνη Ρήγας Αντώνης Σαρρή Αναστασία Καρκανάκη Αντιγόνη
23 1. Αγαπίου Ελένη, αναπληρώτρια συντονίστρια εφοδιαστικής αλυσίδας, Λίβανος, Πακιστάν 2. Αθανασούλια Στέλλα, υπεύθυνη επικοινωνίας, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 3. Αλεξίου Αλίκη, συντονίστρια ανθρώπινου δυναμικού, Λιβύη, Ρωσία 4. Αναγνωστάκη Αναστασία, υπεύθυνη κατασκευών, Μπουρούντι, Σιέρα Λεόνε 5. Ανγκέλοβα Ιλίνα, υπεύθυνη ανθρωπιστικών υποθέσεων, Μαλαισία 6. Άνιτς Άνα, τεχνικός, Μοζαμβίκη 7. Αποστολόπουλος Ιάσων, τεχνικός, Νότιο Σουδάν 8. Αραβίδης Αριστείδης, τεχνικός, Μπανγκλαντές 9. Ατανεσιάν Καρίν, υπεύθυνος ψυχικής υγείας, Μπανγκλαντές 10. Βαμβακούλας Αλέξανδρος, τεχνικός, Νιγηρία, Ινδία 11. Βαρντανιάν Ανούς, διοικητικός, Ιράκ, Τουρκία 12. Βερλή Μαρία, υπεύθυνη επικοινωνίας, Νιγηρία 13. Βιδαλάκη Μάνια, υπεύθυνη ψυχικής υγείας, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 14. Γεωργακάκης Χρήστος, τεχνικός, Αφγανιστάν, Μπανγκλαντές, Τανζανία 15. Γιαννούσσης Δημήτρης, γιατρός, Ελλάδα 16. Γιέβτοβιτς Μίοντραγκ, αναπληρωτής συντονιστής προμηθειών, Αίγυπτος, Συρία 17. Γιότοβ Μπογιάν, τεχνικός, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Σιέρα Λεόνε 18. Γκαϊρέτλι Μεχμέτ Εκίν, συντονιστής προγράμματος, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 19. Γκάτσιτς Μίλαν, συντονιστής οικονομικών, Ιράκ, Νότιο Σουδάν 20. Γκερσόι Εζγκέρ Μπουράκ, υπεύθυνος ανθρώπινου δυναμικού, Σιέρα Λεόνε 21. Γκρούγιτς Μίργιανα, υπεύθυνη ανθρώπινου δυναμικού, Τουρκία 22. Γρηγοράτου Αρετή, υπεύθυνη ανθρώπινου δυναμικού, Ελλάδα, Ιταλία, Σερβία 23. Δενδρινός Δημήτρης, υπεύθυνος τεχνικών δραστηριοτήτων, Ελλάδα, Ιταλία, Σερβία 24. Διαλυνάκη Βασιλεία, συντονίστρια τεχνικών δραστηριοτήτων, Ιράκ 25. Ελευθεριάδης Βασίλης, τεχνικός, Πακιστάν 26. Ελκίν Ρεσίτ, συντονιστής προγράμματος, Τουρκία 27. Ζαγκανά Ιουλία, υπεύθυνη προμηθειών, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 28. Ινάλ Ντενίζ, υπεύθυνη προάσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Αïτή, Τσαντ 29. Ισάκογλου Σουάτ, τεχνικός, Νότιο Σουδάν 30. Καραγιάννης Γιώργος, συντονιστής προγράμματος, Νότιο Σουδάν, Ελλάδα 31. Καραπανάγος Γιώργος, επιδημιολόγος, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 32. Καρκανάκη Αντιγόνη, αναπληρώτρια συντονίστρια οικονομικών, Μπανγκλαντές 33. Καρρέρ Ανδρόνικος Τίτος, συντονιστής οικονομικών, Μπανγκλαντές, Τουρκία, Μάλι, Νίγηρας 34. Κασσωτάκης Βαγγέλης, διοικητικός, Μπανγκλαντές, Καμερούν 35. Κατσίνη Νάσια, διοικητικός, Ελλάδα 36. Κατωπόδη Κατερίνα, νοσηλεύτρια, Ελλάδα 37. Κεντσοσβίλι Τίνα, υπεύθυνη ανθρώπινου δυναμικού, Νότιο Σουδάν 38. Κεσικλί Ερκινάλπ, αναπληρωτής συντονιστής προγράμματος, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Αïτή 39. Κιουλασίν Ιγκόρ, γιατρός, Αίγυπτος 40. Κοκκινιώτης Μανώλης, υπεύθυνος ιατρικών δραστηριοτήτων, Ελλάδα 41. Κορτσέλης Χρήστος, συντονιστής οικονομικών, Ζάμπια 42. Κοστάν Φαζλί Εγιούπ, τεχνικός, Νιγηρία 43. Κοτσιώνη Ιωάννα, συντονίστρια προγράμματος, Ιταλία 44. Κουγιουτσάκ Σετσίλ, τεχνικός, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Αιθιοπία 45. Κουνινιώτης Χρήστος, φαρμακοποιός, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 46. Κουτέπας Ανδρέας, αναπληρωτής επικεφαλής αποστολής, Ινδία 47. Κυρούσσης Στάθης, επικεφαλής αποστολής, Βολιβία, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 48. Κωνσταντινίδου Κωνσταντίνα, υπεύθυνη τεχνικών, Υεμένη 49. Λίβανος Κωνσταντίνος, διοικητικός/υπεύθυνος ανάπτυξης προσωπικού, Ιράκ, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 50. Λιοδάκη Λυδία, γιατρός, Συρία, Ελλάδα 51. Μαζάνεκ Κριστόφ, τεχνικός, Συρία, Ελλάδα 52. Μακρόγιαννης Αναστάσιος, διοικητικός, Ελλάδα 53. Μαμουκελασβίλι Ερέκλε, τεχνικός, Αφγανιστάν 54. Μεϊμαρίδου Αλίκη, ψυχολόγος, Ελλάδα 55. Μήτση Μαριάννα, υπεύθυνη οικονομικών, Ιταλία, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 56. Μιλοβάνοβιτς Γιέλενα, υπεύθυνη προάσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Νότιο Σουδάν, Ιορδανία 57. Μπάντα Λορίν Ζόσεφ Μορόσσι, διοικητικός, Σιέρα Λεόνε, Ιορδανία, Νότιο Σουδάν 58. Μπουντουράς Νικόλαος, υπεύθυνος εκπαίδευσης και ανάπτυξης προσωπικού, Πακιστάν 59. Μπραχίμ Σάλμα, διοικητικός, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Μπανγκλαντές 60. ΜωραÏτη Ευαγγελία, νοσηλεύτρια, Ελλάδα 61. Νοβάκοβιτς Ολιβέρα, υπεύθυνη ψυχικής υγείας, Ιράκ 62. Ντεμίρτσι Σέβιτς, συντονιστής προγραμμάτων, Ιορδανία 63. Νυιρέιντα Μπράιτ Μπίλγκε, τεχνικός, Μπανγκλαντές, Νιγηρία, Ζάμπια 64. Οζτούρκ Αίσε Μπίλγκε, τεχνικός, Νότιο Σουδάν, Λαïκή Δημοκρατία του Κονγκό 65. Ορφανουδάκης Βαγγέλης, συντονιστής προγράμματος, Συρία, Ιράκ 66. Ούγκουρ Χουσσεΐν, υπεύθυνος εξυγίανσης νερού, Αιθιοπία 67. Παμπακά Δέσποινα, επιδημιολόγος, Νότιο Σουδάν 68. Παντελιά Άννα, υπεύθυνη επικοινωνίας, Νότιο Σουδάν, Ελλάδα 69. Παπαδημητρίου Ελισάβετ, υπεύθυνη ανθρωπιστικών υποθέσεων, Αίγυπτος 70. Παπαδοπούλου Χριστίνα, διοικητικός, Καμερούν 71. Παπαναστασίου Ειρήνη, συντονίστρια προγράμματος, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 72. Παπαχρυσοστόμου Νικόλας, επικεφαλής αποστολής, Ιράκ, Μπανγκλαντές, Καμερούν 73. Πάπιστα Φανή, συντονίστρια ανθρώπινου δυναμικού, Ιράκ, Νότιο Σουδάν 74. Παράσχης Θάνος, ψυχολόγος, Ελλάδα 75. Πλεύρης Κωνσταντίνος, υπεύθυνος κατασκευών, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Ελλάδα 76. Ράπτης Χριστόφορος, τεχνικός, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 77. Ρεσέπ Αμέρ, χειρουργός, Ιράκ, Υεμένη 78. Ρήγας Αντώνης, συντονιστής προγράμματος, Ελλάδα 79. Σαρρή Αναστασία, διοικητικός, Μπανγκλαντές 80. Σαρρή Βίκυ, υπεύθυνη λογιστικών, Ελλάδα 81. Σαχράουι Αϊσα, διοικητικός, Ιορδανία, Νιγηρία 82. Σουίσι Τζαμέλ Σταύρος, τεχνικός, Τουρκία 83. Σπασόγιεβιτς Τζάνα, διοικητικός, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Συρία 84. Σπάχου Ισμήνη, διοικητικός, Μεξικό 85. Στόλη Άρτεμις, υπεύθυνη νοσηλευτικών δραστηριοτήτων, Λίβανος 86. Τερεζάκη Ειρήνη, συντονίστρια οικονομικών, Αιθιοπία, Καμερούν, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 87. Τερζούδης Δημήτρης, υπεύθυνος κατασκευών, Αφγανιστάν 88. Τζέμος Αχιλλέας, συντονιστής προγράμματος, Σιέρα Λεόνε 89. Τονίνι Ντάβιντε, διοικητικός, Λίβανος 90. Τούρκμεν Τούνα, συντονιστής προγράμματος, Τουρκία 91. Τσακάρ Σελίν, υπεύθυνη ανθρωπιστικών υποθέσεων, Λιβύη 92. Τσέκερη Αγγελική, νοσηλεύτρια, Ελλάδα 93. Τσουκιά Ελπίς, διοικητικός, Αϊτή 94. Φάντογλου Ναρίν, τεχνικός, Ζάμπια, Μπανγκλαντές 95. Χαλάουι Ζαχέρ Ναντίμ, υπεύθυνη οικονομικών, Νιγηρία 96. Χαμάντ Ράμυ, υπεύθυνος εφοδιαστικής αλυσίδας, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 97. Χαντζή Δώρα, υπεύθυνη προαγωγής υγείας, Μπανγκλαντές 98. Χαρακτινού Θεοδοσία, διοικητικός, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 99. Χατζηγεωργίου Κατερίνα, ψυχολόγος, Παλαιστίνη 100. Χατζηφούντα Σοφία, υπεύθυνη κατασκευών, Ιράκ 101. Χοφχανισιάν Νταβίτ, τεχνικός, Αφγανιστάν, Υεμένη 102. Ψαρρά Χριστίνα, υπεύθυνη εκπαίδευσης, Ουκρανία 103. Ψυκάκος Κωνσταντίνος, συντονιστής προγράμματος, Ιορδανία, Υεμένη
Ο ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ 210 5 200 500 MSF.GR msf.greece msfgreece msfgreece @msfgreece Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Médecins Sans Frontières/MSF) είναι μια διεθνής, ανεξάρτητη ιατρική ανθρωπιστική οργάνωση. Τα μέλη της είναι κυρίως γιατροί και εργαζόμενοι του χώρου της υγείας, και είναι επίσης ανοικτή και σε άλλους επαγγελματίες που μπορούν να βοηθήσουν στην επίτευξη των σκοπών της. Όλα τα μέλη δεσμεύονται από τις παρακάτω αρχές: Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προσφέρουν τη βοήθειά τους σε πληθυσμούς που βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, σε θύματα βίας, φυσικών καταστροφών ή ενόπλων συγκρούσεων, χωρίς καμία φυλετική, θρησκευτική, φιλοσοφική ή πολιτική διάκριση. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται με ουδετερότητα και αμεροληψία στο όνομα της παγκόσμιας ιατρικής ηθικής και του δικαιώματος στην ανθρωπιστική βοήθεια, διεκδικώντας την πλήρη και απόλυτη ελευθερία στην άσκηση των δραστηριοτήτων τους. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι υποχρεωμένοι να σέβονται τις δεοντολογικές αρχές του επαγγέλματός τους και να διατηρούν την πλήρη ανεξαρτησία τους απέναντι σε οποιαδήποτε πολιτική, οικονομική ή θρησκευτική δύναμη. Εθελοντές οι ίδιοι, μετρούν τους κινδύνους των αποστολών που θα φέρουν εις πέρας και δεν διεκδικούν για τους εαυτούς τους καμία άλλη ανταμοιβή πέραν αυτής που η οργάνωση είναι σε θέση να τους προσφέρει.
1 Publizr