στηρίξει ιατρικά και ψυχολογικά τα παιδιά αλλά και επιζήσαντες σεξουαλικοποιημένης βίας που βρίσκονται στον καταυλισμό. Οι δομές υποστήριξης στο νησί είναι ελάχιστες σε σύγκριση με τον πληθυσμό που διαμένει σε αυτό. Πολλές φορές αισθάνεσαι τη βία ακόμη και σε αυτό: πρέπει να δεις το πιο δύσκολο περιστατικό και να αρνηθείς σε κάποιον άλλο που μπορεί να βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης. Νομίζω ότι αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς μας. Το να πρέπει να πεις όχι. Γιατί βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι η πρόσβαση στη βοήθεια είναι δικαίωμα και αναγκαιότητα στη δεδομένη συνθήκη. Ένα δικαίωμα που η Ευρώπη καταπατά καθημερινά διατηρώντας τους καταυλισμούς συγκέντρωσης των αιτούντων άσυλο, ένα δικαίωμα που εξωθεί τους ανθρώπους σε ένα διαρκές παιχνίδι επιβίωσης και αναμέτρησης με τον ίδιο τους τον εαυτό. ακόμη πράγματα να δώσω γιατί οι μικρές στιγμές σε αυτή τη δουλειά είναι που μπορεί να έχουν κάποια θεραπευτική αξία. Ένα βλέμμα, μια πρόταση, μια κατασκευή που θα κάνεις μαζί με ένα παιδί και το χαμόγελο που θα σου δώσει μετά το πέρας της. Πολλές φορές έρχεσαι αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό, όμως το ομαδικό πλαίσιο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα λειτουργεί προστατευτικά σε αυτή την περίπτωση. Είμαστε μια ομάδα που καθημερινά προσπαθεί να υπο18 Ήδη από τα φοιτητικά μου χρόνια ήθελα να ταξιδέψω με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα καθώς παρακολουθούσα και θαύμαζα το έργο τους σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης ανά τον κόσμο και ήθελα να γίνω μέρος του. Στο παρόν, νιώθω ότι βρίσκομαι εδώ όχι μόνο ως επαγγελματίας, αλλά και ως υποκείμενο-κάτοικος ενός νησιού που βιώνει αυτή τη δυστοπική πραγματικότητα. Αυτό που συμβαίνει στη Μόρια, μας αφορά όλους. Anna Pantelia/MSF Anna Pantelia/MSF
19 Publizr Home