δικτατορίας, τα «επικά» και «αγωνιστικά» τραγούδια της μεταπολίτευσης, τα έντεχνα και λαϊκά της εποχής του πασοκ, το έντεχνο του ‘90 στην εποχή των επιδοτήσεων και της «πολιτισμικής» ανάπτυξης, το ελληνικό ροκ, αλλά και τα πιο σύγχρονα «μνημονιακά» που οικτίρουν τους προδότες ανθέλληνες πολιτικούς και κλαίνε την πατρίδα και το «ρημαγμένο» τους έθνος, ο σκοπός είναι ένας. Να εμπεδωθεί εύηχα και εύστοχα ο πατριωτισμός, ο εθνικισμός, ο μιλιταρισμός. Η κρητική λεβεντιά, ο μεγαλέκος και η «αντρεία» του, το μεγαλείο της ελληνικής ιστορίας, η γενναιότητα των ανταρτών που πολεμούσαν για το καλό της πατρίδας, οι κακοί ξένοι που εποφθαλμιούν τον τόπο των πατριωτών και την διάλυση του έθνους, οι ετοιμοπόλεμοι άντρες που θα πεθάνουν για τα σύνορα, βομβαρδίζουν επί χρόνια την καθημερινότητα μας μέσα από την Υπηρεσία Ενημέρωσης Ενόπλων Δυνάμεων της χούντας, τα μεγάφωνα των ταξικών απεργιών, τα καφενεία, τα κέντρα διασκέδασης, την ΕΡΤ της αριστεράς και της προόδου, τις φιέστες των πολιτικών συγκεντρώσεων των αριστερών κομμάτων, τα σκυλάδικα της εθνικής και τα μπουζούκια, το Ηρώδειο, τα συναυλιάδικα, και κάθε «χώρο πολιτισμού» (όπως ονομάστηκαν από πλευράς κράτους χαρακτηρίζοντας τον πολιτισμό ως εθνικό στοιχείο αλλά και εργαλείο προπαγάνδας). Σε κάθε περίπτωση ο πατριωτικός πολιτισμός είτε από αριστερά είτε από δεξιά έχει καταφέρει να συμβάλλει σημαντικά στην κατασκευή των εθνικιστικών προτύπων και της λατρείας του μιλιταρισμού ανενόχλητα. Δεν μας προξενεί καμιά εντύπωση το ότι τροβαδούροι της αριστεράς παρελαύνουν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια. Δεν μας προκαλεί καμιά έκπληξη η λατρεία των εθνικοαπελευθερωτικών αντάρτικων από τους σύγχρονους κρυφοπατριώτες των «ριζοσπαστικών» χώρων. Κάθε άλλο… Σε επίπεδο πανεπιστημίου οι «συνεργασίες» μεταξύ μεταπτυχιακών αλλά και προπτυχιακών τμημάτων με το στρατό δίνουν και παίρνουν. Το πανεπιστήμιο δεν αποτελεί μόνο την δεξαμενή της απλήρωτης εργασίας και έρευνας των φοιτητριών/ών για λογαριασμό κρατικών αναγκών (πολεοδομικές αλλαγές, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, γεωτεχνικές μελέτες κ.α) αλλά και χαμηλού κόστους χώρους έρευνας για την βελτίωση και αναβάθμιση των οπλικών συστημάτων, την μηχανοργάνωση του στρατού, την ενίσχυση της «φύλαξης» των συνόρων και των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστριών/ών. Σε μια κατάσταση win - win οι φοιτητές/τριες εξασφαλίζουν την εύνοια του επιβλέποντος καθηγητή, τον καλό βαθμό, εξοικειώνονται να αντιμετωπίζουν το θάνατο που προκαλεί ο πατριωτισμός ως πηγή κέρδους. Ο κρατικός θεσμός του πανεπιστημίου εξασφαλίζει μεγαλύτερες επιχορηγήσεις και συμμετοχή σε ερευνητικά κερδοφόρα προγράμματα. Ο στρατός βελτιώνει τις υλικοτεχνικές υποδομές του, τα οπλικά του συστήματα, την οικονομική του διαχείριση μέσω μεταπτυχιακών βασισμένα στην βελτίωση logistics των μηχανισμών άμυνας κλπ. Οι μόνοι χαμένοι της υπόθεσης είναι εκείνοι που εξαιρούνται, οι πληθυσμοί δηλαδή στο στόχαστρο
22 Publizr Home