εκμετάλλευσης και της υποτίμησης των ζωών των μεταναστών εργατών/τριών πάνω στο οποίο βασίστηκε η «εθνική ανάπτυξη». Η εθνικιστική παρακαταθήκη που άφησαν πίσω τους τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’90 χρησιμοποιείται στην συνέχεια της δεκαετίας για την ικανοποίηση των βλέψεων του ελληνικού κράτους και των ελληνικών αφεντικών για την κυριαρχία στο Αιγαίο. Αυτή την φορά, ως εξωτερικός «εχθρός» του έθνους ορίζεται η Τουρκία και ο εθνικός παροξυσμός κάνει την εμφάνιση του με αφορμή την «εθνική κρίση» των Ιμίων το ’96 και τα γεγονότα του ίδιου έτους στην Κύπρο. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, κατά τις δύο δεκαετίες της εθνικής ανάπτυξης από το ’90 και έπειτα, ο εθνοπατριωτισμός στην Ελλάδα εμπεδώνεται από ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας και καλλιεργείται το αίσθημα της «εθνικής υπερηφάνειας» για την Ελλάδα της ευμάρειας και του νεοπλουτισμού. Κατά τα επόμενα χρόνια, μέσα σε ένα ολοένα και πιο ανταγωνιστικό παγκόσμιο σκηνικό, το οποίο πυροδοτήθηκε ιδιαίτερα μετά την εκδήλωση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 και χαρακτηρίζεται από την όξυνση των οικονομικών, εμπορικών και στρατιωτικών προστριβών μεταξύ κρατικών και υπερκρατικών μηχανισμών , το ελληνικό κράτος αναζητά την θέση του μέσα στο νέο αναδιαρθρωμένο περιβάλλον. Ο εθνικισμός-πατριωτισμός αποτελεί για το ελληνικό κράτος ένα πολύτιμο εργαλείο για την διαχείριση της εσωτερικής του κρίσης, καθώς και για την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων του. Στην Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων, η εθνικιστική δυναμική που είχε διαμορφωθεί στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας κατά τα προηγούμενα χρόνια «απελευθερώνεται» και εκφράζεται σε πολλά επίπεδα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής . Από το 2007 και έπειτα, ακροδεξιά (ΛΑΟΣ ,ΑΝΕΛ ) και νεοναζιστικά (Χ.Α) κόμματα εισέρχονται στο ελληνικό κοινοβούλιο, ενώ παράλληλα πληθαίνουν οι ρατσιστικές επιθέσεις και τα πογκρόμ κατά μεταναστών/στριων από έλληνες φασίστες σε συνεργασία με μπάτσους, μαφιόζους, αγανακτισμένους μικροαστούς-μαγαζάτορες και «φιλήσυχους» κατοίκους των γειτονιών. Ορισμένες από τις επιθέσεις εναντίον αντιφασιστών και μεταναστών καταλήγουν να είναι δολοφονικές. Την ίδια στιγμή μέσα σε περιβάλλον όξυνσης της εργασιακής-ταξικής εκμετάλλευσης, ο εθνοπατριωτισμός με αριστερό πρόσημο αυτή την φορά, εμφανίζεται στο προσκήνιο με το αφήγημα περί «κακών Ευρωπαίων» που επιβουλεύονται την Ελλάδα και ευθύνονται για τα δεινά του ελληνικού λαού. Το εν λόγω αφήγημα αποτέλεσε την κύρια ρητορική με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε και διατηρήθηκε στην εξουσία, καθώς επίσης και την κοινή ρητορική όλων των καθεστωτικών δυνάμεων από την ακροδεξιά έως την ακροαριστερά, όπως αυτή εκφράστηκε στο κίνημα των πλατειών το 2011 και στα περήφανα εθνικά “OXI” στο δημοψήφισμα του 2015. Πρόκειται για ένα αφήγημα, το οποίο προτάσσοντας
15 Publizr Home