συντονισμένο έλεγχο και την εκμετάλλευση του εντός των συνόρων εργατικού δυναμικού παραγωγής και κατανάλωσης. Το έθνος ως συνεκτικό εργαλείο Το σύγχρονο αστικό κράτος δημιούργησε την φαντασιακή κοινότητα του έθνους ώστε να μπορέσει να εδραιώσει την κυριαρχία του. Με την εθνική ενοποίηση υπό το κράτος, ο εθνικισμός – πατριωτισμός αποτέλεσε την πολιτική θρησκεία του κράτους, καθώς εξελίχθηκε σε θεμελιακό και απαραίτητο στοιχείο της οργάνωσης κάθε κρατικού μηχανισμού. Το κράτος, επιστρατεύοντας το ιδεολόγημα του εθνοπατριωτισμού και ενσωματώνοντας προϋπάρχουσες μορφές κυριαρχίας (πατριαρχία, ρατσισμός,θρησκεία), επιχειρεί να επιτύχει τον αποτελεσματικότερο έλεγχο της κοινωνίας και να δομήσει ένα σύνολο εξουσιαστικών σχέσεων που θα διατρέχουν όλο τον κοινωνικό ιστό. Από τα πρώτα του στάδια, στοχεύει στην ομογενοποίηση του εντός των συνόρων πληθυσμού του και στην εξάλειψη της ετερότητας, είτε χρησιμοποιώντας τους μηχανισμούς του (μαζική εκπαίδευση, στρατός, εκκλησία) είτε καταφεύγοντας σε μέσα όπως οι εθνοκαθάρσεις, οι εκτοπίσεις πληθυσμών και η καταπίεση μειονοτικών πληθυσμών που βρίσκονται εντός της εδαφικής του επικράτειας. Εν συνεχεία, με την κυριαρχία του εθνικού αφηγήματος προωθείται η αναγκαία για το κράτος και το κεφάλαιο «εθνική ενότητα». Η δημιουργία του φαντασιακού της «εθνικής ενότητας», εξισώνει τα συμφέροντα εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων στο όνομα των «εθνικών κοινών συμφερόντων» και κατ’ αυτόν τον τρόπο λειτουργεί αφενός ως αντίβαρο στην διαμόρφωση ταξικής και ελευθεριακής συνείδησης και αφετέρου ως ένα μέσο απόσπασης κοινωνικής συναίνεσης και υποστήριξης προς τους εκάστοτε κρατικούς σχεδιασμούς . Έθνος και Μιλιταρισμός “O μιλιταρισμός συνιστά έναν διαχρονικό πυλώνα του έθνους-κράτους, καθώς τα κράτη είναι εγγενώς μιλιταριστικά. Το μοντέρνο κράτος είναι από τη φύση του μιλιταριστικό και κάθε μιλιταριστικό κράτος πρέπει από ανάγκη να γίνει κατακτητικό, επεκτατικό κράτος. Για να επιβιώσει πρέπει να κατακτήσει ή να κατακτηθεί, για τον απλό λόγο ότι η συγκεντρωμένη στρατιωτική ισχύς θα το πνίξει αν δε βρει διέξοδο. Για αυτό το λόγο το μοντέρνο κράτος πρέπει να προσπαθήσει να μετατραπεί σε τεράστιο και πανίσχυρο Κράτος: αυτό αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την επιβίωση του”6 Οι εθνικοί στρατοί αποτελούν την προμετωπίδα της κρατικής άμυνας. Ως ένοπλα εξοπλισμένα σώματα επιτελούν κομβικό ρόλο για την επιβίωση και διαιώνιση του κράτους ως θεσμού ταξικής κυριαρχίας και εξουσιαστικής κοινωνικής 6 Μ. Μπακούνιν , Κρατισμός και αναρχία
11 Publizr Home